Bezpośredni kontynuator serii, która została zapoczątkowana przez grę wydaną w 1985 roku o tytuleThe Bards Tale: Tales of the Unknown. Produkcja ta doczekała się dwóch kontynuacji wydanych między innymi na Amigę, Atari ST, Apple II czy Commodore 64. Nie jest to jednak czwarta część cyklu. Brian Fargo jeden z dwóch ,,Ojców serii" (w przygotowaniu orginalnego The Bards Tale maczała palce para legendarnych projektantów: Michael Cranford oraz Brian Fargo) chciał stworzyć coś zupełnie innego.
Nowy The Bards Talepoza tytułem nie ma zbyt wielu cech wspólnych ze swymi poprzednikami. Nie oznacza to oczywiście, że miłośnicy serii nie znajdą tu nic ciekawego. Gra łączy najlepsze elementy poprzednich odcinków oraz współczesnych RPG-ów. The Bards Tale rozpoczyna się niedaleko miasta Skara Brae znanego już miłośnikom serii i opowiada zagmatwaną i obfitującą w przygody historię tytułowego barda. Co ciekawe, nie jest on typowym zbawicielem świata o nieskazitelnej opinii.
Nasz bohater przede wszystkim dba o zasobność swej sakiewki ze złotem. W przeciwieństwie do poprzednich odsłon sagi tym razem pieśni tytułowego barda są przede wszystkim wykorzystywane do przyzywania sojuszniczych jednostek (na początku gry mamy tylko jedną piosenkę, która przywołuje szczura - z czasem bohater uczy się nowych utworów, które przywołują potężniejsze postacie).  The Bards Tale wykorzystuje ulepszoną wersję engineu, który sprawdził się w konsolowym Baldurs Gate: Dark Alliance. Identyczna jego wersja napędza inny RPG - Everquest:
Champions of Norrath. Rozbudowana, nieliniowa fabuła przygotowana przez profesjonalistów (skrypt z dialogami zajmuje około 700 stron!). Liczne akcenty humorystyczne. Obecność narratora przybliżającego historię świata gry (uaktywnia się po dotarciu do wyznaczonych lokacji).
