Jemioła pospolita (Viscum album) to roślina występująca na obszarze całego kraju, choć nie zawsze w dużej ilości. Jemioła jest pasożytem, rośnie na gałęziach drzew, najczęściej liściastych. Surowcem leczniczym są ziele i listki jemioły, które najlepiej pozyskiwać w marcu, choć można je zbierać przez cały rok.
Jemioła pospolita wykazuje różnorodne działanie zdrowotne. Ma właściwości obniżające ciśnienie krwi, działanie nasercowe, przeciwmiażdżycowe, przeciwkrwotoczne, moczopędne, uspokajające, cytostatyczne oraz rozkurczowe. Surowcem leczniczym jest ziele jemioły, znane również jako Herba Visci. W jemiole pospolitej znajduje się szereg związków bioaktywnych, takich jak flawonoidy (np. kwercetyna), aminy (np. cholina, acetylocholina, histamina), trójterpeny (np. kwas oleanolowy), kwasy organiczne (np. kwas kawowy), glikoproteiny oraz wiskotoksyny.
Jemioła pospolita znajduje zastosowanie w przypadku przewlekłych i nieznacznych zwyżek ciśnienia krwi, zmian ciśnienia krwi wywołanych bodźcami psychicznymi, przyspieszenia rytmu serca, a także w okresie przekwitania i jako środek pomocniczy w postępującej miażdżycy. Może być również stosowana jako adiuvans w przypadku zbyt obfitych krwawień miesiączkowych oraz nosowych. Należy pamiętać, że przed zastosowaniem jemioły pospolitej w celach leczniczych, zaleca się skonsultowanie się z lekarzem, aby dostosować odpowiednią dawkę i ustalić indywidualne wskazania i przeciwwskazania.
