Vilcacora (Uncaria tomentosa), to pnącze rozwijające się w Ameryce Południowej, północnej w Peru i Brazylii. Roślina ta ma wiele innych nazw, w tym czepota puszysta i "koci pazur" ze względu na swoje haczykowate kolce. W medycynie naturalnej Vilcacora jest stosowana od wieków jako środek przeciwbólowy, przeciwzapalny i przeciwreumatyczny.
Jedną z osób, które "przeszczepiły" koci pazur na polski grunt był współczesny polski fitoterapeuta - ksiądz Edmund Szeliga (1910–2005). Podczas swoich podróży po amazońskiej dżungli zetknął się z tradycyjną medycyną indiańską, poznawał nowe sposoby terapii i rośliny, z których przyrządzano leki. Poznane rośliny lecznicze oddawał do badań laboratoryjnych na Uniwersytecie w San Marcos w Limie. To właśnie czepota puszysta była najsłynniejszym odkryciem zakonnika. Od wielu lat trwają badania na temat skuteczności vilcacory w leczeniu nowotworów.
Vilcacora (znana również jako „Cat's Claw”) jest stosowana:
- do leczenia różnych chorób, w tym chorób autoimmunologicznych,
- w stanach zapalnych,
- w chorobach przewodu pokarmowego.
Roślina ta zawiera wiele substancji biologicznie aktywnych, w tym alkaloidy, glikozydy, polisacharydy i fitosterole. Vilcacora jest również uznawana za antyoksydant. Wykorzystuje się ją również do poprawy odporności organizmu, czy łagodzenia bólu stawów.
