Akcesoria medyczne

- najlepsze propozycje

Opis i specyfikacja

Calmona pessar pierścieniowy silikonowy Silikonowy pessar w formie pierścienia. Stosowany przy leczeniu przepukliny pęcherza i przepukliny odbytnicy 1-2 stopnia, a także przy nietrzymaniu moczu oraz obniżeniu narządów rodnych. Elastyczny, wykonany z biologicznie obojętnego silikonu zbadanego przez Polskie Centrum Badań i Certyfikacji. Dzięki swej elastyczności jest bardzo prosty w zakładaniu oraz wyciąganiu. Grubość ściany wynosi 10 mm.

Dostępny w aż 11 rozmiarach, o zewnętrznej średnicy wynoszącej od 50 mm do 100 mm. Wskazania Pessar pierścieniowy Calmona wykonany jest ze specjalnego elastycznego silikonu, który jest obojętny biologicznie dla organizmu pacjentki. Elastyczność pessara zapewnia łatwość w wyjmowaniu oraz zakładaniu przez samą pacjentkę. Cecha ta pozwala także uniknąć dodatkowego stresu u pacjentki podczas stosowania pessaroterapii. Pessar pierścieniowy może być stosowany przy nietrzymaniu moczu, czy przy obniżeniu pochwy, ale także przy przepuklinie pęcherza oraz odbytnicy 1-2 stopnia.

Wskazania: Zachowawcza (nieoperacyjna) korekcja wypadania narządów płciowych Przeciwwskazania: Reakcje alergiczne na materiał, z którego wykonany jest pessar Przeciwwskazania względne: Choroby zapalne żeńskich narządów miednicy, krwawienie z dróg rodnych Sposób działania Pessar wprowadza się do pochwy, dzięki czemu narządy miednicy otrzymują dodatkowe podparcie. Przywraca to topograficzno-anatomiczne współzależności między narządami miednicy i zmniejszone objawy wypadania. Wybór rozmiaru pessara Wybór pessara należy dokonać indywidualnie, zgodnie z cechami anatomicznymi pacjentki.

Producent wskazuje, że wstępne dopasowanie powinno być przeprowadzone w pozycji do litotomii z wypełnionym pęcherzem moczowym. Do leczenia należy wybrać pessar o najmniejszej średnicy, który eliminuje/zmniejsza objawy wypadania. Pessar nie powinien wypadać podczas naprężenia, oraz nie powinien powodować trudności w oddawaniu moczu i odczucia bólu w waginie. Dbanie o pessar Pessar przed ponownym użyciem powinien być umyty pod bieżącą wodą z detergentem (mydło w płynie). Podczas mycia można zastosować miękką szczotkę.

Na pessar koniecznie należy nałożyć także roztwór antyseptyczny do skóry i błony śluzowej przez 1 minutę, a następnie należy go ponownie wypłukać pod bieżącą wodą. Nietrzymanie moczu Nietrzymanie moczu (zwane również inkontynencją lub NTM) jest objawem niekontrolowanego wydalania moczu, dotykającym nawet co drugą kobietę po okresie menopauzy na świecie. Już na wstępie warto zaznaczyć, że samo w sobie nie stanowi schorzenia, ale jego występowanie może wskazywać na szereg chorób i w żadnym wypadku nie powinno być ignorowane. Jego przyczyny mogą mieć różnorakie podłoże, tak fizjologiczne jak i psychiczne, ale jego najczęściej występującą formą jest wysiłkowe nietrzymanie moczu. Objawia się ono przeważnie podczas wysiłku fizycznego, ale występuje również podczas kichania, śmiechu czy kaszlu, dotkliwie utrudniając codzienne funkcjonowanie i relacje z innymi.

Nie bez wpływu na jego częstotliwość pozostają otyłość, oraz porody. Obniżenie narządu rodnego (wypadanie macicy i wypadanie pochwy) zaburza naturalne usytuowanie pęcherza moczowego i cewki, co bezpośrednio przekłada się na powstanie problemu. Dolegliwość ta, w zależności od przyczyn, doczekała się wielu skutecznych metod leczenia, takich jak pessaroterapia, czy rozwiązania operacyjne lub farmakologiczne. W większości przypadków dolegliwość ustępuje po wyeliminowaniu bezpośredniej przyczyny. W codziennym radzeniu sobie z problemem, nieocenioną pomocą jest bielizna chłonna w formie wkładek urologicznych i pieluchomajtek pozwalających aktywnie funkcjonować, mimo niedogodności.

Nietrzymanie moczu jest problemem częstszym niż się powszechnie wydaje, głównie dlatego, że nadal pozostaje tematem wstydliwym, o którym rzadko się rozmawia. Tymczasem nawet 30% kobiet do 39 roku życia mogła mieć z nim epizodyczną styczność. Mówiąc o inkontynencji najczęściej myślimy o osobach starszych lub obłożnie chorych. W rezultacie większość osób dotkniętych NTM bagatelizuje problem, unikając go nawet w gabinecie lekarskim.