ORP Błyskawica była polskim niszczycielem (kontrtorpedowcem) z okresu: międzywojennego, II wojny światowej oraz doby powojennej.
Stępka pod tę jednostkę została położona w październiku 1935 r., wodowanie nastąpiło w październiku 1936 r., a wejście do służby w polskiej Marynarce Wojennej miało miejsce w 1937 roku.
Długość okrętu wynosiła 114 m, przy szerokości 11,3 metrów.
Wyporność dochodziła do ok. 2150 ton, a prędkość maksymalna aż do 39-40 węzłów.
Na uzbrojenie - w 1945 roku - składało się między innymi: 8 dział kal. 102 mm, 4 działa przeciwlotnicze kal. 40 mm czy 4 wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm.
