PASIEKA Słodka Kraina Słodka Kraina Miód Spadziowy 1kg

Miód spadziowy, w odróżnieniu od miodów nektarowych, nie powstaje z nektaru kwiatów. Jest to zebrana przez pszczoły wydzielina mszyc i czerwców żerujących na liściach drzew. Wydzielina ta jest lepka i słodka, występuje głównie latem w postaci kropelek na drzewach. Ta słodka substancja zwabia pszczoły, które dodatkowo ją zagęszczają i składają w komórkach jako miód spadziowy. Dzięki temu, że miód ten powstaje z drzew znajdujących się w najczystszych lasach, można poczuć zapach żywicy i igliwia.

Miód spadziowy możemy podzielić na dwa gatunki. Jest to tzw. spadź liściasta, która pochodzi najczęściej z drzew lipy oraz spadź iglasta, zazwyczaj świerkowa i jodłowa. Ten rodzaj miodu jest jednym z najdroższych w Polsce, gdyż spadź, z której powstaje, występuje w niektórych regionach nawet co kilka lat. Król wśród miodów Ze względu na dużą zawartość składników odżywczych i zdrowotnych, miód spadziowy, jest często nazywany miodem królewskim .

Zawiera 9 razy więcej biopierwiastków niż miody nektarowe! Dodatkowo występują one w łatwo przyswajalnej postaci, a są nimi potas, wapń, sód, fosfor, magnez i mangan. Może posiadać dwukrotnie więcej glukozy niż fruktozy. Jako jedyny zawiera w sobie srebro, cynę, molibden i wanad. W porównaniu z miodami nektarowymi ma dwukrotnie więcej białek, aminokwasów i enzymów, a także występują w nim niewielkie ilości witaminy A, B2, B6, C, PP i K. Gwajakol pochodzący ze spadzi jodłowej nadaje mu właściwości przeciwbakteryjne i wykrztuśne.

Rodzaje miodu spadziowego Ze względu na pochodzenie wyróżniamy miód spadziowy iglasty, który ma łagodniejszy smak oraz miód spadziowy z drzew liściastych, z lekkim posmakiem żywicznym. Ma charakterystyczny kolor ciemny z zielonkawym lub szarym odcieniem. Najczęściej uzyskuje się go z jodły, świerków, sosny lub modrzewia. Charakteryzuje się dużą lepkością i gęstością, w związku z czym jest cięższy od miodów nektarowych. Jest doskonały w schorzeniach dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, w chorobach serca i naczyń, a nawet nerwicy.

Zalecany jest jako odżywka w okresie rekonwalescencji oraz w przypadku anemii i pracy w szkodliwych dla zdrowia warunkach. Natomiast miód pozyskiwany z drzew liściastych oraz owocowych ma barwę złocistożółtą. Barwa ta ciemnieje pod wpływem światła i tlenu. Charakteryzuje się kwiatowym zapachem, jednak niezbyt przyjemnym smakiem. Najczęściej pochodzi z drzew lipy, klony, buku, wierzby, brzozy i głogu.

Poleca się go w przypadku chorób nerek i dróg moczowych, na wątrobę i drogi żółciowe oraz stawy. Właściwości: Dzięki swoim właściwościom zdrowotnym miód spadziowy ma szerokie zastosowanie w lecznictwie naturalnym. Spożywanie miodu zmniejsza trujący wpływ kawy, herbaty, alkoholu czy tytoniu na organizm. Miód spadziowy z drzew liściastych pomaga w regulacji przemiany materii, reguluje pracę serca, rozszerza naczynia wieńcowe, obniża ciśnienie, polepsza krążenie, a także poprawia pracę nerek.

Miód ten ma właściwości, które przyspieszają gojenie ran, oparzeń i odmrożeń. Zmniejsza napięcie nerwowe i działa uspokajająco. Miód spadziowy iglasty wykazuje działanie przeciwzapalne, wykrztuśne i łagodzące uporczywy kaszel. Właściwość ta dobrze wpływa na walkę z przeziębieniem, jak i poważniejszymi chorobami, na przykład zapaleniem płuc. Dodatkowo miód spadziowy pomaga w stanach niepokoju i bezsenności.

Jest doskonały na wzmocnienie odporności i posiada właściwości odtruwające (dlatego polecany jest osobom pracującym w warunkach szkodliwych dla zdrowia). Z tego powodu podawany jest górnikom pracującym w kopalniach uranu, ponieważ przeciwdziała skutkom napromieniowania. Polecany jest też osobom po kuracjach antybiotykowych i sterydowych. Jest stosowany jako naturalny środek przeciwnowotworowy. Co ciekawe, miód ten posiada więcej węglowodanów niż cukier i jednocześnie mniej kalorii, dlatego doskonale nadaje się na alternatywę przy słodzeniu napojów.

Jest również pomocny w leczeniu astmy i kamicy nerkowej. Zawarte w nim olejki eteryczne nadają mu cennych właściwości w leczeniu nerwicy serca, a także zapalenia gruczołu krokowego. Spożywanie i dawkowanie: Najczęściej w przypadkach chorób serca i naczyń przyjmuje się 1-2 łyżki stołowe miodu 3 razy dziennie, po rozpuszczeniu w 1/2 szklanki ciepłej wody. Zakładając, że 1 łyżka miodu waży średnio 20 g, odpowiada to 60-120 g dziennie.

Najlepiej jest przyjmować miód na godzinę przed lub godzinę po posiłku. Czas trwania leczenia wynosi przeciętnie 6 tygodni.