Firma krajewski Polecenia wyjazdu służbowego - DELEGACJA / krajowa [Pu/Os-232] Pu/Os-232

Sprawy związane wyjazdami służbowymi - delegacjami pracowników reguluje rozporządzenia z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dziennik Ustaw z 5 lutego 2013 r., poz. 167). Na warunkach określonych przepisami ww. rozporządzeń, pracownikowi zatrudnionemu w jednostce organizacyjnej sfery budżetowej przysługują diety oraz zwrot kosztów: 1) przejazdów i dojazdów; 2) noclegów; 3) innych udokumentowanych wydatków.

określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb. (opłaty parkingowe, opłaty za autostrady, używanie telefonu prywatnego, koszty mycia samochodu, koszty poczęstunku kontrahenta) Wymienione przepisy regulują także kwestię zaliczki, jaką pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi na przewidywane wydatki związane z podróżą służbową oraz terminu, w jakim pracownik powinien przedstawić rozliczenie kosztów podróży służbowej (14 dni). W świetle art. 77 5 3-4 Kodeksu pracy pracodawcy spoza sfery budżetowej mogą ustalać we własnym zakresie warunki wypłacania pracownikom należności z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju i poza jego granicami - w tym także diet - w drodze postanowień układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania. Wysokości diet i innych świadczeń z tytułu podróży służbowej nie mogą być jednak niższe niż dla pracowników jednostek budżetowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Osoby prowadzące działalność gospodarczą powinny ująć swoje diety, diety osób współpracujących oraz diety pracowników kierowców w kol.

13 KPiR Pozostałe wydatki . Jan Kowalski prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych przewoził towary z Warszawy do Gdańska. Wyjechał 18 marca o 8. 00, a wrócił 19 marca o 18. 00. Podróż zatem trwała 1 dobę i 10 godzin, w związku z czym przedsiębiorcy przysługują 2 diety.

Nie dokona ich wypłaty, ale ma prawo ująć je w koszty prowadzonej działalności w kolumnie Pozostałe wydatki . Pan Kowalski powinien sporządzić dowód wewnętrzny, który zgodnie z 14 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2003 r. nr 152, poz. 1475 ze zm.) powinien zawierać na- stępujące elementy: z imię i nazwisko, z cel podróży, z nazwę miejscowości docelowej, z liczbę godzin i dni przebywania w podróży służbowej (data i godzina wyjazdu oraz powrotu), z stawkę i wartość przysługujących diet.

Podróż krajowa 6. 1. Miejscowość rozpoczęcia i zakończenia podróży krajowej określa pracodawca. 2. Pracodawca może uznać za miejscowość rozpoczęcia lub zakończenia podróży krajowej miejscowość pobytu stałego lub czasowego pracownika. 7. 1. Dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży. 2. Należność z tytułu diet oblicza się za czas od rozpoczęcia podróży krajowej (wyjazdu) do powrotu (przyjazdu) po wykonaniu zadania służbowego w następujący sposób:

1) jeżeli podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi: a) mniej niż 8 godzin dieta nie przysługuje, b) od 8 do 12 godzin przysługuje 50% diety, c) ponad 12 godzin przysługuje dieta w pełnej wysokości; 2) jeżeli podróż trwa dłużej niż dobę, za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę: a) do 8 godzin przysługuje 50% diety, b) ponad 8 godzin przysługuje dieta w pełnej wysokości. Dziennik Ustaw 3 Poz. 167 3. Dieta nie przysługuje:

1) za czas delegowania do miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracownika oraz w przypadkach, o których mowa w 10; 2) jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie. 4. Kwotę diety, o której mowa w ust. 1, zmniejsza się o koszt zapewnionego bezpłatnego wyżywienia, przyjmując, że każdy posiłek stanowi odpowiednio: 1) śniadanie 25% diety; 2) obiad 50% diety; 3) kolacja 25% diety. 5. W przypadku korzystania przez pracownika z usługi hotelarskiej, w ramach której zapewniono wyżywienie, przepisy ust.

4 stosuje się odpowiednio. 8. 1. Za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety. 2. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachun- kiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1. 3. Pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety.

4. Ryczałt za nocleg przysługuje, jeżeli nocleg trwa co najmniej 6 godzin pomiędzy godzinami 21 i 7. 5. Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługuje za czas przejazdu, a także jeżeli pracodawca uzna, że pracownik ma możliwość codziennego powrotu do miejscowości stałego lub czasowego pobytu. 9. 1. Za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety. 2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli pracownik nie ponosi kosztów dojazdów.

3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowa- nych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej. 10. Pracownikowi przebywającemu w podróży krajowej trwającej co najmniej 10 dni przysługuje zwrot kosztów prze- jazdu w dniu wolnym od pracy, środkiem transportu określonym przez pracodawcę, do miejscowości pobytu stałego lub czasowego i z powrotem. 11. Na wniosek pracownika pracodawca przyznaje zaliczkę na niezbędne koszty podróży krajowej w wysokości wy- nikającej ze wstępnej kalkulacji tych kosztów.