Fatalne zauroczenie

Syn wielkiego Kirka Douglasa i brytyjskiej aktorki Diany Dill, wychowywany był w Connecticut przez matkę i ojczyma. Ukończył University of California w Santa Barbera. W Hail Hero!, filmie z 1969 roku, grał pacyfistycznie nastawionego hipisa, który w końcu decyduje się walczyć w Wietnamie. Z kolei dwa lata później wcielił się w weterana wietnamskiego. Stał się znany po telewizyjnej roli policjanta z Ulic San Francisco, serialu, który wyznaczył standardy dla późniejszych produkcji typu Miami Vice.

Klasycznego buntownika, pragnącego upublicznić atomową tragedię, odtwarzał w Chińskim syndromie. W 1975 roku objawił się jako producent Lotu nad kukułczym gniazdem. Odbierał za to przedsięwzięcie Oscara. Na planie zdjęciowym poznał swojego największego przyjaciela, Dannyego DeVito. Obaj mieszkali zresztą razem w Nowym Jorku.

Po latach Douglas wspominał te szalone czasy, odpowiadając na pytanie, jaki był DeVito: Chory, bałaganiarski i zboczony!. Ich filmowa współpraca kwitła jednak jeszcze w latach osiemdziesiątych, w takich filmach jak Klejnot Nilu czy Wojna państwa Rose. W tym samym okresie Douglas dostał Oscara za wcielenie się w rynkowego rekina Gordona Gekko w Wall Street. W błękitnej koszuli i w maklerskich szelkach, wprowadzał w wielki świat Charliego Sheena.

Był twardy i bezwzględny, dodatkowo wygłaszał wiele pamiętnych tekstów. Począwszy od drugiej połowy lat osiemdziesiątych, Douglas zaczął stopniowo zmieniać profil swoich ról. O ile wcześniej grywał generalnie mężczyzn pewnych siebie i zadowolonych z życia, od pewnego momentu coraz częściej zaczął się wcielać w ofiary. . . i to zwykle kobiet. Zaczęło się od Fatalnego zauroczenia, w którym Douglas nie mógł się uwolnić ze szponów Glen Close.

W Nagim instynkcie znalazł się w strefie wpływów femme fatale Sharon Stone. Jedną z najbardziej dramatycznych postaci przedstawił w Upadku. Na początku filmu utknął w korku samochodowym, był generalnie zły, więc w pewnym momencie chwycił za kij bejsbolowy i broń maszynową, by zrobić porządek w mieście. Życie prywatne Michaela Douglasa od początku kariery było w miarę uregulowane. W latach 1970-76 był żonaty ze znaną aktorką Brendą Vaccaro.

Po zakończeniu tego związku, przez 20 lat jego żoną była Diandra Douglas. W 2000 roku aktor ogłosił zaręczyny ze wschodzącą gwiazdą Hollywood, Catheriną Zetą-Jones. Douglas stanowczo neguje to, co o nim pisała prasa: Brukowce dużo pisały o moim rzekomym nałogu seksualnym. To wszystko bzdury.

To znaczy, nigdy nie twierdziłem, że jestem święty, ale dajcie spokój. . . Największym jego sukcesem okazało się jednak, iż potrafił uwolnić się od wizerunku ojca. Michael Douglas wszedł do historii kina jako Michael Douglas, a nie syn Kirka.