RAPIER DREZDEŃSKI ZE SZTYLETEM Z XIV W
Prezentowany model jest wierną repliką oryginału.
REPLIKI NASZEJ FIRMY CENIONE SĄ PRZEZ NAJWYŻSZEJ KLASY KOLEKCJONERÓW.
ŚWIETNIE NADAJĄ SIĘ NA PREZENT M.IN. DLA: SZEFA, MĘŻA, CHŁOPAKA ITP.
W OFERCIE POSIADAMY TAKŻE EKSKLUZYWNE OPAKOWANIA DREWNIANE ORAZ SZEROKĄ GAMĘ PRODUKTÓW DO EKSPOZYCJI REPLIK BRONI PALNEJ I BRONI BIAŁEJ, TAKICH JAK : RAMY, ZAWIESZKI, STOJAKI, TABLA itp.
Producent: Płatnerze (WS501415)
RAPIER długość 97 cm
waga: 1,5 kg
SZTYLET długość 38 cm
waga 0,6 kg
Model ten wykonany jest z wysokowęglowej stali.
Pochwa wykonana jest z drewna i skóry naturalnej
Miecz nie jest naostrzony ( ale nadaje się do ostrzenia). Miecz jest wyważony
CIEKAWOSTKA:
W ciągu pierwszej połowy XVI wieku rozwinął się nowy typ broni siecznej, będący ewolucją miecza - rapier. Rozwój odbywał się równolegle w kilku krajach Europy Zachodniej: w Hiszpanii, Włoszech, a nieco później także w Niemczech.
Do rozpowszechnienia się rapiera w Niemczech przyczyniły się bezpośrednie kontakty wojskowe Hiszpanów i Niemców podczas panowania Karola V. Wkrótce broń ta znalazła szerokie zastosowanie także w innych krajach europejskich jako broń jazdy i piechoty.
W Polsce rapier był dosyć szeroko stosowany w XVI i XVII wieku, o czym świadczy ikonografia - portrety i ryciny z tego okresu.
Nosiły go głównie osoby ubierające się na modę cudzoziemską, w szczególności wchodzące w skład otoczenia królów Zygmunta III Wazy, Władysława IV i Jana Kazimierza.
Rapiery stanowiły uzbrojenie oddziałów cudzoziemskiego autoramentu, dragonów, rajtarów i arkebuzerów.
"Był to rapier sążnistej długości. Szeroki
Na całą piędź, a sieczny na dwa boki
Widocznie miecz teutoński z norymberskiej stali
Ukuty; wszyscy milcząc na broń poglądali
Kto ją podniósł$1487 Nie widać, lecz zaraz zgadniono
To Scyzoryk! niech żyje Scyzoryk! krzykniono,
Wiwat scyzoryk klejnot Rembajłów zaścianku!
Wiwat Rembajło, Szczerbiec, Półkozic, Mopanku"
Fragment "Pan Tadeusz" Adam Mickiewicz
