Podróż Daniela do niewidzialnego świata
Rozdział zaczyna się, kiedy Daniel, zaintrygowany nietypowym obrazem, zauważa starca siedzącego Ławki zanurzonej w ciemności parku. Chociaż ten mroczny krajobraz był ledwo oświetlony przez sporadycznie rozmieszczone latarnie, siedzący mężczyzna był jakby otoczony aurą tajemniczości, która przypominała ducha. Zdezorientowany Daniel pocierał oczy, zastanawiając się, czy wszystko to jest tylko snem.
Wtedy zauważa białą laskę, opierającą się o ławkę, oraz psa siedzącego u stóp starca. Stwierdza, że mężczyzna jest niewidomy i zadaje sobie pytanie, skąd nagle się tu pojawił. Daniel nigdy go wcześniej nie widział.
Mimo to zaskakująca scena staje się jeszcze bardziej niezwykła, gdy Daniel obserwuje, jak starzec przechodzi dłonią po otwartej książce. Jego usta lekko się poruszały, jakby czytał na głos. Daniel dostrzega, że jest to Biblia, napisana alfabetem dla niewidomych. Staruszek czytał na głos, co dodaje jeszcze więcej tajemniczości.
