Przedmiotem książki jest sposób i zakres oddziaływania kazania jako gatunku wypowiedzi na kształtowanie katolickiej wspólnoty dyskursywnej w drugiej połowie XIX stulecia. W tej perspektywie gatunek ujmowany jest z uwypukleniem jego wspólnototwórczych właściwości komunikacyjnych, ujawniających się w różnych warstwach jego organizacji.