Stan prawny na 1. 05. 2008 r. Książka zawiera gruntowną analizę problemów wykładni i stosowania instytucji obrony koniecznej, opartą na poglądach doktryny i orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz Sądów Apelacyjnych z okresu obowiązywania aż trzech kodeksów karnych: z 1932,1969 i 1997 r. Autor podkreśla uniwersalizm i "ponadczasowy"charakter instytucji obrony koniecznej, a zarazem zwraca uwagę na zmienne tendencje - liberalizujące (okres międzywojenny), albo zaostrzające (czasy PRL) warunki jej stosowania. Popiera aktualną tendencję do uchylenia karalności ekscesu polegającego na przekroczeniu granic obrony koniecznej w wyniku strachu lub wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami zamachu.
Stąd postulat de lege ferenda, aby taką sytuację objąć klauzulą niekaralności, powodującą umorzenie postępowania karnego.
