Michalska Franceska Cała rado$117ć życia

Jest to opowieść o dziejach, które umykają dzisiejszej świadomości historycznej w Polsce. Kazachstan bowiem kojarzy się najczęściej z deportacjami ludności polskiej z obszarów zagarniętych przez Związek Radziecki w 1939 roku, na skutek układu Ribbentrop-Mołotow. Tymczasem zsyłki Polaków do Kazachstanu zaczęły się już w roku 1936 - z ziem, które już po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, na mocy traktatu ryskiego pozostały po sowieckiej stronie. Fascynująca opowieść o polskim losie - widzianym i przeżytym w tragicznych, mało w Polsce znanych okolicznościach. Autorka urodzona w 1923 r.

kilkanaście kilometrów od przedwojennej polsko-sowieckiej granicy na Zbruczu - ale już po tamtej, radzieckiej stronie, obywatelka zniewolonej Ukrainy - naprzód jako dziecko opisuje wielki głód pierwszej połowy lat 30. , który cudem prawie przeżyła w swojej rodzinnej wsi, a także narastający stalinowski terror tamtych lat, szczególnie bezwzględny wobec wielotysięcznej polskiej ludności pozostałej na tamtych ziemiach. A potem - w 1936 r.

• wspólna wywózka do Kazachstanu i nieludzkie warunki tej drogi, okoliczności zasiedlania gołego stepu na jakim porzucono cały transport, jego ofiary i walka o przetrwanie w szczególnie surowym klimacie środkowej Azji.