Paul Dirac, nazywany niekiedy brytyjskim Einsteinem, był największym angielskim teoretykiem od czasów Newtona i jednym z najdziwniejszych geniuszy w całej historii nauki.
Kiedy Dirac otrzymał Nagrodę Nobla w 1933 roku, po części za zadziwiające odkrycie antymaterii, był najmłodszym teoretykiem w historii, który uzyskał to wyróżnienie. Jego życie prywatne było jednak bardzo skomplikowane. Będąc niewrażliwym, traktującym wszystko dosłownie mrukiem - być może dotkniętym autyzmem - Dirac był również kochającym ojcem rodziny i absolutnie lojalnym przyjacielem. Publicznie zdawał się interesować wyłącznie nauką, lecz prywatnie miał szerokie spektrum zainteresowań - od Beethovena i Rembrandta do Myszki Miki i Cher.
Graham Farmelo wskrzesza dramatyczną historię życia Diraca oraz jego przełomowy wkład do nauki, między innymi współodkrycie mechaniki kwantowej, najbardziej rewolucyjnej teorii naukowej w ostatnim stuleciu.
"Książka, którą trzeba przeczytać i od której trudno się oderwać... odkrywcza, poruszająca i szczegółowa."
"New Scientist"
"Wspaniała biografia... znakomicie napisana."
"Observer"
"Poruszająca, miejscami komiczna, miejscami bardzo smutna i sięgająca do korzeni tego, co rozumiemy przez prawdę w nauce."
"Daily Telegraph"
"Fascynująca lektura... wielkie osiągnięcie literatury biograficznej."
"The Times"
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.