Petroniusz, najciekawsza postańá ‚ÄěQuo vadis‚ÄĚ, arbiter elegantiae czas√≥w Nerona, wyksztaŇācony i przenikliwy. Profesor Krawczuk zetknńÖŇā sińô z nim juŇľ w mŇāodoŇõci ‚Äď podczas wojny Petroniuszowy ‚ÄěSatyrikon‚ÄĚ uratowaŇā mu Ňľycie ‚Äď i zaczńÖŇā identyfikowańá sińô z jego sposobem patrzenia na Ňõwiat, bystrym i przekornym, dostrzegajńÖc absurdy rzeczywistoŇõci. Tak teŇľ spoglńÖda na czasy nasze i staroŇľytne, tropi w nich analogie i sprzecznoŇõci, demaskuje hipokryzjńô i zakŇāamanie, robi to jednak dobrotliwie i z humorem.
