Znak Zbyszek przez przypadki

Wychowany w palacu potomek chlopow. Jako artysta narodzil sie juz w wieku czterech lat, dzieki fortepianowi bez nog i klawiatury. Uwaza, ze cale jego zycie to seria przypadkow. W koncu gdyby pewien rezyser nie wlaczyl w odpowiednim momencie telewizora, prawdopodobnie nigdy nie zostalby aktorem.

Zbigniew Zamachowski to dla jednych niezapomniany pan Wolodyjowski, dla innych - fenomenalny Shrek. Pracowal z najwiekszymi: Grzegorzewskim, Kieslowskim, Kutzem, Wajda. Wislawa Szymborska wystawila mu jedna z najlepszych recenzji w jego zyciu: ,,Lubie jak pan gra, bo pan gra tak, jakby pan nie gral". I choc zagral ponad trzysta rol filmowych, telewizyjnych i teatralnych, dla niego najwazniejsza jest wciaz muzyka, od ktorej tak naprawde wszystko sie zaczelo.

W rozmowie z Beata Nowicka wspomina dziecinstwo, czasy studenckie i poczatki kariery. Opowiada o przygodzie z prohibicja, o tym, jak Boguslaw Linda uratowal mu zycie, a Wojciech Malajkat zlozyl protest przed mauzoleum Lenina. Odslania czesto zaskakujace kulisy pracy na estradzie, w filmie i teatrze. Zdradza tez, co czuje ojciec czworki dzieci, ktore nie poszly w jego slady, i uchyla kurtyne do swiata milosci.

To nie tylko wywiad ze swietnym aktorem, ale tez opowiesc o czterdziestu najlepszych latach historii polskiego kina i teatru. Lsni od anegdot, zabawnych historyjek, tajemnic. Zamachowski ma dar opowiadania ,,filmowymi scenami", dzieki czemu czytelnik czuje sie... jak w filmie.