„NICZEGO NIE BĘDĘ UKRYWAĆ”Mika wychowywala sie w blasku reflektorow skierowanych na jej slawnych rodzicow: Urszule Dudziak i Michala Urbaniaka. Nikt nie wiedzial o tym, jak bardzo czula sie samotna. Alkohol szybko stal sie jej pocieszeniem i ucieczka od codziennosci. Chwilami bywalo naprawde dobrze, czula sie szczesliwa, brylowala wsrod znajomych, pedzila za miloscia.
I nagle pojawialy sie lek i wszechogarniajacy bol. Nie pomagal juz nawet alkohol. Pragnela tylko, zeby wszystko zniknelo. O chorobie Mika wspomniala po raz pierwszy przypadkiem, bedac w manii. Teraz juz z pelna swiadomoscia i moca mowi o diagnozie:
choroba afektywna dwubiegunowa. Wraz z Mika, przez ponad 20 lat, chorowala cala jej rodzina. Mika Urbaniak w pierwszej tak szczerej rozmowie opowiada o swoim uzaleznieniu, chorobie i milosci, ktora uratowala jej zycie. „URATOWALAM SIEBIE TEZ JA SAMA, KIEDY ZROZUMIALAM, JAK BARDZO CHCĘ ZYĆ”„Kiedy mysle o uzaleznieniu i chorobie afektywnej dwubiegunowej przychodzi mi do glowy slowogodnosc, o ktora kazdy z chorujacych musi predzej czy pozniej stoczyc walke. Mika w swojej ksiazcepokazuje, jak skomplikowana jest ta droga, jednoczesnie dajac nadzieje na to, ze jest ona mozliwado przebycia.
Ze w uznaniu strat i wlasnej bezsilnosci wobec choroby kryje sie potezna moczmieniania wlasnego zycia”. Joanna Flis, psycholozka, psychoterapeutka, badaczka, autorka ksiazek Wspoluzaleznieni i Co ze mna nie tak?, podcasterka w serii „Madame Monday”„Ta ksiazka to historia wojowniczki, ktora zeszla do podziemi, stawila czola demonom, przebyla drogepelna smiertelnych przeszkod i wraca do nas z wyniesiona z tej walki madroscia, zeby nam wszystkimbylo lepiej. Mika Urbaniak szczerze do bolu, z odwaga wprowadza nas w opowiesc o intymnychprzezyciach, mozemy sie w niej przejrzec i zrozumiec, ze najglebsze leki i pragnienia sa uniwersalne”. Zofia Krawiec, krytyczka sztuki i artystka, , IG: Nuerotic Girl„Jestem bardzo wdzieczna Mice za to, ze tak otwarcie mowi o walce z choroba afektywna dwubiegunowa i uzaleznieniu od alkoholu.
Zdrowie psychiczne wciaz jest tematem tabu i niestety czesto wiaze sie ze stygmatyzacja. Dlatego takie rozmowy sa nieocenione!”Anna Morawska-Borowiec, prezeska Fundacji „Twarze Depresji”
