Przedwojenna komunistka trafia do stalinowskiego więzienia jako ofiara paranoicznych poszukiwań wroga w szeregach partii. Jej poruszająca opowieść to obraz jednostki postawionej wobec zbrodniczego systemu, który trudno wpisać w dominujące nurty polskiej pamięci o ówczesnych represjach. To także świadectwo wielkiego rozczarowania i oskarżenie totalitaryzmu. Ryszard Bugajski, reżyser: $115 W 1981 roku poprosiłem Stanisławę Sowińską, by została konsultantką mojego filmu Przesłuchanie.
Odmówiła. $116 Niech pan tego nie robi $117 powiedziała po przeczytaniu scenariusza. $118 Oni panu tego nigdy nie wybaczą. $119 Kto to są ci oni$120 $121 zapytałem zdziwiony. W popłochu wyprowadziła mnie ze swego mieszkania na ulicę. Rozglądając się nerwowo wokół, wyszeptała:
$122 Pan nie zna ich metod. Ja znam, bo sama to robiłam $123 i zniknęła w tłumie. Pomyślałem, że trzeba koniecznie nakręcić film o kimś, kto został zniszczony przez system, który pomagał kiedyś sam budować. Taki film dotychczas nie powstał, ale książka, którą napisała sama Sowińska, wyjaśnia $124 choć myślę, że w nieco zbyt samochwalczej formie $125 skąd wzięły się jej obsesje, lęki i paranoje.
