Po mnie choćby Potop

Jerzy Hoffmanem w wywiadzie rzece opowiada:

• O tym, dlaczego Gustaw Holoubek nie zagrał dwóch ról w ,,Potopie", w którym Daniel Olbrychski był jednak nieodzowny.
• O wojnie spędzonej na Syberii, gdzie królowała zasada: nie przywykniesz - zginiesz, a uciec nie ma jak.
• O polsko-żydowskiej lekarskiej rodzinie, która nie chciała zrobić z Hoffmana maminsynka.
• O Kubie, gdzie dziewczynę ,,kupowało się" za paczkę papierosów, i o Związku Radzieckim, gdzie wódkę piło się wyłącznie ,,w formacie" 150 g
• O tym, jak w PRL-u można było podpaść za propagandowy film o bitwie pod Lenino.
• O tym, czy Walentyna, druga żona Hoffmana była ,,czarownicą" w butach o rozmiarze 34.
• I o tym, jak alkohol zabił wspaniałą męską przyjaźń dwóch reżyserów - Hoffmana i Edwarda Skórzewskiego.

Nikt nie rozprawia o swoim życiu z taką swadą i nikt nie przeklina w sposób tak naturalny jak Jerzy Hoffman.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.