Za zorganizowanie antycarskiej konspiracji w Kamieńcu Podolskim Rufin Piotrowski został skazany i osadzony w więzieniu w Kijowie, a następnie zesłany na dożywotnią katorgę pod syberyjski Omsk. Przez szesnaście miesięcy zbierał żywność, suszył chleb na suchary, rysował mapy i oszczędzał pieniądze. Wreszcie, w lutym 1846 roku, uciekł z niewoli i ruszył w najdłuższą podróż swojego życia.
Pamiętniki są opisem jego niezwyklej drogi, a także codzienności życia na zesłaniu i funkcjonowania carskiego aparatu represji. Są również unikatowym portretem ówczesnej Syberii, jej bogatej przyrody oraz ludów koczowniczych ją zamieszkujących.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
