W książce można wyróżnić dwa wątki. Pierwszy z nich skoncentrowany jest na badaniu zmian w metodzie i rozmiarze deficytu oraz strukturze jego finansowania w latach 1980-2010, drugi z kolei, na pomiarze efektywności źródeł finansowania deficytu budżetowego. Za oryginalne podejście do oceny rozmiarów i struktury finansowania deficytu budżetowego jest przyjęta ewolucja metod i źródeł finansowania, której podstawą są wybrane przez autorkę przeobrażenia w systemie finansowym w Polsce oraz przeobrażenia w sektorze finansów publicznych (reformy finansów publicznych), które miały wpływ na metodę wyliczania i na metody klasyfikacji odpowiednich pozycji w wydatkach i rozchodach. Po raz pierwszy podjęto badania oceny wpływu deficytu budżetowego na sferę realną wykorzystując model wektorowej autoregresji (VAR) oraz dokonano nowatorskiej klasyfikacji ewolucji deficytu budżetowego na określone etapy, ukazując kategorię deficytu w nowym świetle w nauce ,,finanse publiczne". Jednocześnie stworzono po raz pierwszy w literaturze przedmiotu tzw. ranking źródeł finansowania deficytu budżetowego.
