Dakowicz Przemysław Nauka znikania. Wiersze i rozmowy z lat 2006-2018

Niemal wszystkie wiersze i rozmowy Przemysława Dakowicza - zebrane w jednym tomie Teksty z książek poetyckich Albo-Albo, Place zabaw ostatecznych, Teoria wiersza polskiego, Łączka, Boże klauny, Ćwiczenia duchowne. Poematy. Wśród rozmówców Tomasz Burek, Jarosław Marek Rymkiewicz, Jan Stolarczyk, Wojciech Kass, Barbara Schabowska, Robert Rutkowski i Maciej Robert. Skoro już jesteśmy przy nazwiskach współczesnych proroków, na chybił-trafił: Baudrillard, Derrida, Deleuze, Lyotard... Nasi literaturoznawcy bardzo lubią te wszystkie imaginaria pojęciowe. No, nie udawajmy, że nie przejawiam żadnej skłonności w tym kierunku... W kontekście symulakrów i symulacji proszę zajrzeć do szóstej części ,,Ćwiczonego", w ogóle cały poemat poświęcony jest owemu splotowi zagadnień: języka, rzeczywistości, metafizyki, wiary. Podobnie w ,,Wyrzygnąć" (podtytuł: Traktat o całości). A schizoanaliza, a kłącze, a para pojęć: krytyka i klinika$363 Wszystko to Pan u mnie znajdzie - oczywiście, przede wszystkim w ,,schizofrenicznym" dyptyku Boże klauny/Ćwiczenia duchowne. Nawet ,,Teoria wiersza polskiego jest projektem rizomatycznym... (...) Po drugiej stronie tego wszystkiego jest świadomość, że niemal każdą z uprzywilejowanych koncepcji filozoficznych współczesności dałoby się uznać za rodzaj ,,nakładki". Nakładki na co$364 Na nicość$365 Co jest niżej, pod spodem$366 Ten oszalały świat jest moim światem, bo nieustannie rozbija (i na powrót scala) moją świadomość, a ja, nie odrzucając żadnego z języków (imaginariów pojęciowych), którymi chcąc nie chcąc mówię (organizuję przestrzeń wyobrażoną), próbuję pozostać chrześcijaninem, próbuję ocalić moje pierwotne - rodzinne, biograficzno-historyczne, może nawet, o zgrozo!, etniczne - zakorzenienie. Ale, wbrew własnej woli (...), rozpadam się na kawałki i z tej fragmentacji, z tego rozproszenia nie potrafię się pozbierać (fragment rozmowy z Kamilem Suskiewiczem).