Oferty
(2)Pozostałe oferty od najtańszej
Opis i specyfikacja
Rzeczywistość naprawdę potrafi być straszniejsza od fikcji
W sierpniu 2014 roku świat stanął na krawędzi zagłady. Epidemia eboli szybko opanowała najpierw Gwineę, a potem całą Afrykę Zachodnią. W krótkim czasie pojawiły się pierwsze ogniska choroby poza Czarnym Lądem. Stany Zjednoczone i Europa przestały być bezpieczne, a ebola nie jest już tylko odległym problemem krajów trzeciego świata...
Każdy wybuch epidemii eboli zbiera krwawe żniwo. W niewyobrażalnych męczarniach ginie około 90% zarażonych. Później wirus znika, przyczaja się i czeka w ukryciu, żeby móc ponownie zaatakować. Zabijać.
Strefa skażenia opisuje faktyczne zdarzenie wycieku wirusa eboli z ośrodka naukowego w Reston koło Waszyngtonu. Wtedy udało się zażegnać kryzys. Ale czy i tym razem, w obliczu kolejnego zagrożenia niepowstrzymanej pandemii, ludzkości się poszczęści$373
Fascynująca historia najgroźniejszego seryjnego mordercy!
***
Najbardziej zaraźliwa książka popularnonaukowa.
- ,,People"
Porywający thriller nonfiction.
- ,,New York Times"
Jedna z najstraszniejszych rzeczy, jakie miałem okazję przeczytać.
- Stephen King
***
Pomyślałem, że jeśliby wirus ebola stanowił szczep Andromeda - niezwykle letalny i rozprzestrzeniający się w wyniku zakażenia kropelkowego - nie istniałoby na świecie miejsce bezpieczne. Lepiej byłoby pracować w samym epicentrum epidemii, niż ulec zakażeniu w operze londyńskiej.
- Czy obawia się pan zagrożenia rodzaju ludzkiego$374
Utkwił we mnie wzrok
- Co, u diabła, ma pan na myśli$375
- Wirus, który może nas zniszczyć.
- No cóż, sądzę, że to mogłoby się zdarzyć. Na razie jednak jeszcze do tego nie doszło. Nie, nie obawiam się. Bardziej prawdopodobne byłoby zniszczenie przez wirus dziewięćdziesięciu procent ludności.
- Zabicie dziewięciu z każdej dziesiątki ludzi$376 I pana to nie przeraża$377
Wyraz rozbawienia pojawił się na twarzy Johnsona.
- Wirus może być pożyteczny dla rodzaju ludzkiego, zmniejszając jego liczebność - stwierdził.
Nieludzki wrzask przeszył powietrze.
Johnson oderwał oczy od wody i rozejrzał się dokoła.
- Słyszał pan tego bażanta$378 Właśnie dlatego lubię rzekę Bighorn - powiedział.
- Czy uważa pan, że wirusy są piękne$379
- O tak - odparł cicho. - Czy gdy patrzymy w oczy kobry, strach nie ujawnia swego drugiego oblicza$380 Zmniejsza się, gdy zaczynamy dostrzegać istotę piękna. Oglądanie wirusa ebola pod mikroskopem elektronowym przypomina podziwianie misternego zamku lodowego. Rzecz jest tak zimna. Tak całkowicie czysta.
***
Richard Preston - znany amerykański dziennikarz. Otrzymał szereg nagród i wyróżnień w dziedzinie reportażu. Autor dziewięciu bestsellerowych książek. Strefa skażenia przyniosła mu międzynarodową sławę. Jego nazwiskiem nazwano nawet asteroidę. Regularnie pisze dla ,,The New Yorkera".
W sierpniu 2014 roku świat stanął na krawędzi zagłady. Epidemia eboli szybko opanowała najpierw Gwineę, a potem całą Afrykę Zachodnią. W krótkim czasie pojawiły się pierwsze ogniska choroby poza Czarnym Lądem. Stany Zjednoczone i Europa przestały być bezpieczne, a ebola nie jest już tylko odległym problemem krajów trzeciego świata...
Każdy wybuch epidemii eboli zbiera krwawe żniwo. W niewyobrażalnych męczarniach ginie około 90% zarażonych. Później wirus znika, przyczaja się i czeka w ukryciu, żeby móc ponownie zaatakować. Zabijać.
Strefa skażenia opisuje faktyczne zdarzenie wycieku wirusa eboli z ośrodka naukowego w Reston koło Waszyngtonu. Wtedy udało się zażegnać kryzys. Ale czy i tym razem, w obliczu kolejnego zagrożenia niepowstrzymanej pandemii, ludzkości się poszczęści$373
Fascynująca historia najgroźniejszego seryjnego mordercy!
***
Najbardziej zaraźliwa książka popularnonaukowa.
- ,,People"
Porywający thriller nonfiction.
- ,,New York Times"
Jedna z najstraszniejszych rzeczy, jakie miałem okazję przeczytać.
- Stephen King
***
Pomyślałem, że jeśliby wirus ebola stanowił szczep Andromeda - niezwykle letalny i rozprzestrzeniający się w wyniku zakażenia kropelkowego - nie istniałoby na świecie miejsce bezpieczne. Lepiej byłoby pracować w samym epicentrum epidemii, niż ulec zakażeniu w operze londyńskiej.
- Czy obawia się pan zagrożenia rodzaju ludzkiego$374
Utkwił we mnie wzrok
- Co, u diabła, ma pan na myśli$375
- Wirus, który może nas zniszczyć.
- No cóż, sądzę, że to mogłoby się zdarzyć. Na razie jednak jeszcze do tego nie doszło. Nie, nie obawiam się. Bardziej prawdopodobne byłoby zniszczenie przez wirus dziewięćdziesięciu procent ludności.
- Zabicie dziewięciu z każdej dziesiątki ludzi$376 I pana to nie przeraża$377
Wyraz rozbawienia pojawił się na twarzy Johnsona.
- Wirus może być pożyteczny dla rodzaju ludzkiego, zmniejszając jego liczebność - stwierdził.
Nieludzki wrzask przeszył powietrze.
Johnson oderwał oczy od wody i rozejrzał się dokoła.
- Słyszał pan tego bażanta$378 Właśnie dlatego lubię rzekę Bighorn - powiedział.
- Czy uważa pan, że wirusy są piękne$379
- O tak - odparł cicho. - Czy gdy patrzymy w oczy kobry, strach nie ujawnia swego drugiego oblicza$380 Zmniejsza się, gdy zaczynamy dostrzegać istotę piękna. Oglądanie wirusa ebola pod mikroskopem elektronowym przypomina podziwianie misternego zamku lodowego. Rzecz jest tak zimna. Tak całkowicie czysta.
***
Richard Preston - znany amerykański dziennikarz. Otrzymał szereg nagród i wyróżnień w dziedzinie reportażu. Autor dziewięciu bestsellerowych książek. Strefa skażenia przyniosła mu międzynarodową sławę. Jego nazwiskiem nazwano nawet asteroidę. Regularnie pisze dla ,,The New Yorkera".
Produkty polecane dla Ciebie