Badania dotyczące historii miasta Kazimierza pod Krakowem mają długą tradycję oraz znaczny dorobek. Niemniej dotychczasowe ujęcia przeszłości tego ośrodka sprowadzały się w większości do przedstawienia historii miasta przez pryzmat dziejów politycznych, do tego najczęściej na tle sąsiedniego Krakowa. Monografia autorstwa Konrada Kołodziejczyka, historyka i demografa, pozwala na spojrzenie na przeszłość podkrakowskiego Kazimierza doby XVIII wieku z nowej dla niego perspektywy. Opracowanie w sensie metodologicznym stanowi nowoczesną analizę demograficzno-historyczną poświęconą chrześcijańskiej ludności oraz społeczeństwu tego miasta, z szerokim wachlarzem odniesień do zjawisk kulturowych. Autor, wykorzystując głównie źródła kwantytatywne, takie jak metryki parafialne, spisy ludności czy rejestry podatkowe, ale również różnorodne źródła jakościowe w postaci ksiąg sądowych miejskich czy testamentów, dokonał kompleksowej charakterystyki społeczeństwa miasta u schyłku Rzeczypospolitej szlacheckiej. Kto tworzył społeczność miasta w XVIII wieku? Ilu mieszkańców liczył Kazimierz w epoce staropolskiej? Jak duże było kazimierskie gospodarstwo domowe i kto je tworzył? Jaki wpływ na dobór świadków ślubów czy rodziców chrzestnych wywierały kontakty zawodowe i więzi rodzinne? Jakie były okoliczności zawiązania i rozpadu najmniejszej komórki społecznej w osiemnastowiecznym mieście? Jaka była skala życia poza tradycyjną rodziną nuklearną? W jakim stopniu zjawiska migracyjne wpływały na życie miasta w epoce przedprzemysłowej? Na powyższe i podobne pytania odpowie prezentowana monografia.
