W końcu 1941 r. III Rzesza osiągnęła szczyt potęgi militarnej. Wprawdzie Niemcy nie wygrali w 1940 r. powietrznej ,,Bitwy o Wielką Brytanię", przez co musieli zrezygnować z inwazji Wysp Brytyjskich, ale reszta Europy była w ich władaniu, a pancerne patrole Wehrmachtu znalazły się pod Moskwą. Przewaga militarna Niemiec była wówczas tak wielka, uzbrojenie wojska tak doskonałe, iż wydawało się, że w tej dziedzinie nic lepszego nie jest już armii niemieckiej potrzebne.
Do takich wniosków dochodzili często decydenci wojskowi i polityczni Rzeszy, dosyć obojętnie, a czasem nawet niechętnie przyglądający się nowym wynalazkom w dziedzinie uzbrojenia i pracom nad ich rozwojem, prowadzonym przez niemieckich naukowców i konstruktorów. Mimo to badania takie prowadzono i wdrażano nowości. Szczególnie uwidoczniło się to w rozwoju lotnictwa - w zakresie napędu i uzbrojenia samolotów.
