Psychologiczne właściwości jednostki wrodzone i nabyte pod wpływem środowiska odegrały rozstrzygającą rolę. Przeświadczenie służenia dobrej sprawie było mocniejsze wśród rewolucjonistów rosyjskich niż w gronie obrońców ładu i porządku społecznego". Tę konstatację można z całą pewnością odnieść także do historii Armenii i sukcesu polityki sowietyzacji nad starym ładem społecznym. Dla Ormian ów dawny ład nieodłącznie związany był z Apostolskim Kościołem Ormiańskim (AKO) - nie tylko jako organizacją. Kościół był nośnikiem wartości, świadomości i tożsamości narodowej.
Bolszewicy ormiańscy zdawali sobie z tego sprawę. Z tego powodu, tworząc społeczeństwo i państwo komunistyczne w pierwszej kolejności musieli podjąć walkę nie tylko z hierarchami Kościoła ormiańskiego, ale także z wyznawaną przez wspólnotę wiernych ewangeliczną wizją człowieka i społeczeństwa. To, co głosił Kościół, było w jawnej sprzeczności z poglądami bolszewików. Ramy chronologiczne pracy ściśle związane są z czasem antyreligijnych i antykościelnych działań komunistów wobec Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego. Data początkowa - to rok przejęcia przez bolszewików władzy w Armenii, co było równoznaczne z wprowadzeniem sowieckiego modelu życia społecznego i państwowego, w którym nie było miejsca na religię i swobodną działalność Kościoła.
