W międzywojennej prasie pisano w alarmującym tonie o zdziczeniu obyczajów. To jazz rozbrzmiewa w tle Tuwimowskiego apokaliptyczno-satyrycznego "Balu w Operze". Makuszyński się zżymał. Maria Ejsmondowa chciała stworzyć "Ligę Obrony Przeciwjazzowej". Do ogólnonarodowej debaty włączyła się nawet Maria Pawlikowska-Jasnorzewska. Nie ulega więc wątpliwości, że jazz w II RP istniał i budził emocje.
Książka Krzysztofa Karpińskiego - prawnika, pianisty, entuzjasty jazzu i badacza jego historii - jest wynikiem wieloletnich badań i poszukiwań. "Był jazz. Krzyk jazz$23bandu w międzywojennej Polsce" to pierwsza książka w całości poświęcona początkom popularności tego gatunku w Drugiej Rzeczypospolitej, nakreślona na barwnym obyczajowym tle. Niemało satysfakcji z lektury będą mieli nie tylko fani jazzu, lecz również miłośnicy przedwojennego kabaretu, polskiej kinematografii, a nawet ówczesnej mody.
Autor opisuje najwybitniejszych wykonawców muzyki synkopowanej w dwudziestoleciu i miejsca, które tętniły jazzem. Czas zerwać z mitem, że jazz w Polsce zaczął się od "katakumbowych" jam sessions na przełomie lat 40. i 50. Jazz był tu znacznie wcześniej i - jak się okazuje - polscy jazzmani już przed wojną byli w stanie zachwycić nawet gości z Ameryki.
Znakomitym uzupełnieniem książki "Był Jazz..." jest dołączona do niej płyta CD z unikatowymi nagraniami najlepszych polskich orkiestr dwudziestolecia międzywojennego.
