Królikowski Bohdan |ladami Ułańskiej Epopei

BOHDAN MICHAŁ KRÓLIKOWSKI. Urodzony w Wilnie, 3 lutego 1934 roku. Syn krechowieckiego ulana, ochotnika z wojny 1918-1921, oficera rezerwy kawalerii od 1925, oficera Policji Państwowej, zamordowanego w roku 1940 przez NKWD w Twerze. Lata 1936-1938 spędził w Toruniu. Od roku 1939 mieszkał w Zamościu, gdzie w roku 1951 uzyskał świadectwo dojrzałości.

W latach 1945-1949 należał do ZHP. Do ZMP nie wstąpił. Od roku 1951 studiował filologią polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Doktorat nauk humanistycznych na Uniwersytecie Warszawskim, w roku 1957. W latach 1956-1991 pracował w Bibliotece Uniwersyteckiej KUL, od 1970 jako kustosz i starszy kustosz dyplomowany.

W latach 1980-1982 wykładał na KUL historię staropolskiego pamiętnikarstwa, a w latach 1981-1983 w 2011 historię polskiego munduru wojskowego. Dwukrotnie przebywał na stypendiach naukowych za granicą (Francja 1978/79, Belgia 1983], raz na stypendium literackim (Paryż 1993). Członek korespondent Towarzystwa Naukowego KUL od roku 1968. Członek Związku Literatów Polskich w łatach 1977-1983, prezes Oddziału Lubelskiego od 1981. W Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich od roku 1989, prezes Oddziału Lubelskiego 1991-1996 i 2003-2004, od 2012 członek Oddziału Warszawskiego. Od roku 1958 należy do Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy.