"Przeciąg czasu od roku 1479 do 1506, od pokoju ołomunieckiego do śmierci króla Aleksandra, przedstawia niewątpliwie pewien zwarty w sobie okres, który wynosząc blisko 30 lat, tworzy ową najniższą w historii jednostkę chronologiczną Lorenza: jedno pokolenie. Wszystko bowiem, co się działo za Olbrachta i Aleksandra, było już pomyślane i nakreślone pod koniec rządów Kazimierza Jagiellończyka. Ja z tych przełomowych dziejów ostatniego naszego w wiekach średnich pokolenia napisałem księgę pierwszą, obejmującą ostatnie dwunastolecie Jagiellończyka. Przedstawić zaś zamierzam najpierw dzieje litewskie dlatego, że aż do roku 1484 punkt ciężkości leży na Litwie, a dopiero później przesuwa się do Korony.
To, co w moich dziejach litewskich sięga poza rok 1484, jest już tylko dopowiedzeniem, gdyż główna treść dalszego ciągu dziejów naszych rozgrywać się będzie w Koronie".
