Kiedy po zgonie biskupa Baldwina, na stolicy katedralnej krakowskiej zasiadł biskup Maurus, spisano na zlecenie nowego pasterza, zaraz w r. 1110, inwentarz rzeczy, przechowanych w skarbcu tamtejszej katedry. W licznym szeregu pozycji, jakie tu wymieniono, trzy przede wszystkim zwracają, szczególną uwagę na siebie: dwie, bezpośrednio złączone ze sobą: corona aurea, duo corone argentee pendentes; i trzecia, przegrodzona od nich kilkunastu innymi: vexillum auro paratum.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
