W książce tytułowe milczenie symbolizuje treści wyparte z ukraińskiej świadomości społecznej w sferę kolektywnego nieświadomego, zaś wyparcie to, podążając tropem myśli freudowskiej, staje się przyczyną wyniknięcia traum(y) społecznych, które swoje przełożenie znajdują w praktykach kulturowych. W przekonaniu moim trauma, doznana przez społeczeństwo ukraińskie pod wpływem totalitaryzmów oraz jej posttraumatyczne symptomy, manifestujące się po rozpadzie imperium sowieckiego w szeregu narracji, dyskursów i doświadczeń politycznych, ekonomicznych, gospodarczych, społecznych i kulturowych, należy, podobnie jak w innych krajach byłego bloku wschodniego, do centralnych problemów społeczno-kulturowych [...].
