Morawiec Arkadiusz Literatura polska wobec ludobójstwa

Dotąd powstawały prace dotyczące literatury Holokaustu, zagłady Żydów oraz częściowo z nią związanej literatury drugiej wojny światowej i okupacji, obejmującej także eksterminację Polaków w obozach koncentracyjnych, w Katyniu czy podczas powstania warszawskiego. Publikacja dotyczy tych zagadnień oraz literatury reagującej na zbrodnie inne niż zwłaszcza Szoa, dlatego charakter swego rodzaju rekonesansu mają rozdziały poświęcone pisarskim echom dokonanej przez Turków zagłady Ormian, podjętej przez nazistowskie Niemcy ,,likwidacji" osób upośledzonych i psychicznie chorych oraz Cyganów, a także dokonanej przez Serbów masakry w Srebrenicy. Zawarte w książce rozdziały poświęcone literaturze Holokaustu to próba wzbogacenia stanu badań, a w niektórych przypadkach - korekty istniejących ustaleń. Ich przedmiotem są: twórczość i legenda literacka Władysława Szlengla, najwybitniejszego piszącego w języku polskim poety warszawskiego getta; szczególny przejaw recepcji Lokomotywy Juliana Tuwima, jakim są jej ,,holokaustowe" parafrazy autorstwa dzieci więzionych w gettach i obozach koncentracyjnych; wspomnienia Leona Weliczkera, więźnia ,,obozu janowskiego" we Lwowie i członka ,,brygady śmierci"; geneza Medalionów Zofii Nałkowskiej, ,,przetwarzanie" przez pisarkę dokumentów w literaturę oraz jej współudział w ukształtowaniu ,,czarnej legendy" profesora Rudolfa Spannera; literacki motyw ,,wycieczki do muzeum" (byłego obozu koncentracyjnego i obozu zagłady) oraz tekstualna geneza Rzezi chłopców i Warkoczyka Tadeusza Różewicza.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.