"Autorka stawia sobie ambitne zadanie przyjrzenia się, jak sztuka nowoczesna oddziałuje na nasze życie i jak my odpowiadamy na sztukę.
To oddziaływanie jest możliwe dzięki łamaniu konwenansów oraz ukrytemu humorowi. Dowcip w sztuce, humor sztuki często są przemilczanym tematem, a sztukę zwykło się ujmować w Sartre'owskim duchu powagi.
Autorka sprzeciwia się takiej tendencji, pokazując, w jaki sposób sztuka staje się grą z widzem, zabawą z rzeczywistością, dowcipem, który został spłatany naszym oczekiwaniom. Ta lekkość sztuki nie oznacza jednak miałkości czy braku istotowych treści, przeciwnie, właśnie dzięki humorowi można wydobyć z rzeczywistości wiele nowych aspektów, a dzięki rozbiciu powagi - przeformułować własny światopogląd."
Z recenzji dr hab. Joanny Hańderek
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
