Prowokuj¹co ponowoczesny tytu³ ksi¹¿ki Jeffreya Kallberga – który zdaje siê zapowiadaæ swobodne rozwa¿ania genderowe, dwuznacznie sugeruj¹c, ¿e bêdziemy poruszaæ siê w sferach seksualnych i „granicznych” – nie odkrywa w istocie nawet czêœci tajemnic ani bogactwa tematów sk³adaj¹cych siê na to erudycyjne studium. Praca Kallberga, zbieraj¹ca jego eseje z lat 1980-1994, stawia ca³¹ seriê fascynuj¹cych pytañ, daj¹c na nie niejednokrotnie zaskakujodpowiedzi. Co dla wspó³czesnych Chopina znaczy³o okreœlenie go mianem „Ariela fortepianu”? Dlaczego nokturn odbierany by³ jako gatunek typowo kobiecy? Czy Preludia op. 28 pomyœlane zosta³y przez kompozytora rzeczywiœcie jako cykl, który winien byæ wykonywany, jak to siê dziœ najczêœciej przyjmuje, w ca³oœci? Co oznacza w przypadku twórczoœci Chopinowskiej „styl ostatni” i czy mo¿liwe jest, ¿e uznawany za finalne dzie³o Chopina Mazurek f-moll op. 68 nr 4, kilkakroæ ju¿ odczytywany na nowo z odnalezionych po œmierci kompozytora szkiców, tak naprawdê nigdy nie powsta³?
