Droga na północ. Antologia norweskiej literatury faktu

Książka składa się z fragmentów tekstów źródłowych (wspomnienia, dzienniki, listy, dokumenty), które przedstawiają historię Norwegii, jej kulturę i społeczeństwo na przestrzeni całego XX wieku. W antologii znalazło się 35 tekstów różnych autorów - począwszy od bardzo znaczących postaci życia społecznego (np. Fridtjof Nansen), polityków (np. Einar Gerhardsen - nazywany "ojcem narodu"), noblistów (np. Sigrid Undset), do zapisów zwykłych obywateli, którzy w sposób pełny i obrazowy opowiadają o Norwegii i jej mieszkańcach.

Książka jest wzbogacona ponad 100. zdjęciami, pokazującymi Norwegów, ich kraj i najważniejsze wydarzenia przez całe stulecie. Całość opatrzona jest współczesnymi komentarzami, które wprowadzają polskiego czytelnika w norweską rzeczywistość.

Od wydawcy:

Z całej norweskiej literatury faktu wybraliśmy najbardziej znaczące zapisy świadków historii Norwegii w XX wieku. Zabierają tu głos nobliści (Fridtjof Nansen, Knut Hamsun, Sigrid Undset), premierzy (m.in. Einar Gerhardsen, Gro Harlem Brundtland) oraz zwykli ludzie - którzy znaleźli się w czasie i miejscu najważniejszym dla Norwegii i umieli o tym opowiedzieć. Jest to nie tylko zapis norweskiej, historii, ale także opowieść o kulturze, tradycji i codzienności Norwegów.

"My, Norwegowie, staliśmy się spokojnym narodem. Sprawiła to nasza pozycja historyczna, więc nie ma tu właściwie powodu do pochwał. Jednak kraj, który posiadamy, leży na obrzeżach Europy, jest nieproporcjonalnie duży i długi, ale jedynie dziesięć procent powierzchni Norwegii nadaje się pod uprawę, reszta to jałowa skała. I jest nas tylko trzy miliony, by zarządzać tym trudnym, ciężkim terenem. Nic dziwnego, że zawsze woleliśmy poświęcać swe siły, aby ratować drogocenne życie ludzkie, niż by je niszczyć."
Sigrid Undset, pisarka

"Godzina dwunasta. Od stada reniferów dzieli nas już niewiele. Widzimy świeże ślady. [...] Przez chwilę pędzimy stado razem, potem John Mikkel, Petter i Ronald jadą rozstawić namiot na górze Gorsavarri. Wyruszam w drogę wcześniej niż stado, aby znaleźć dobre miejsce do zaparzenia kawy. Gdy dogania mnie Nils ze stadem, mam już gotową kawę i upieczone mięso. Kiedy my jemy, stado jest w drodze na północ. [...] Renifery rozbiegły się po skalnych wzniesieniach pod górą Capesvarri, aby się paść. Nils robi rundę skuterem, żeby dojrzeć stada. Rozstawiam mały namiot i przywiązuję go mocno do sań i skutera. W nocy będzie zimno."   
Kobieta, 30 lat, z grupy Samów

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.