W roku 284 n. e. , po stu latach politycznego chaosu i wojen, rzady w cesarstwie rzymskim objal Dioklecjan; zmodyfikowal on i umocnil wladze polityczna, co pozwolilo na przeprowadzenie glebokich reform administracyjnych, wojskowych i fiskalnych, przywracajacych panstwu stabilnosc. Dzielo Dioklecjana podjal Konstantyn Wielki, z ta wszakze róznica, ze nie tylko odstapil on od przesladowan wyznawców chrzescijanstwa, ale przesadzil o jego ostatecznym tryumfie, któremu nie mogly juz zapobiec rzady poganskiego cesarza Juliana.
