Książka stanowi intelektualną oprawę projektu wystawienia opery Stanisława Moniuszki Halka w haitańskiej wiosce Cazale. Książka dostarcza informacji o wspólnej polsko-haitańskiej przeszłości, proponuje interpretacje historii i kultury obu krajów oraz stawia kluczowe pytania o możliwość i charakter reprezentacji narodowej tożsamości w kontekście postkolonialnym leżące u konceptualnych podstaw całego projektu weneckiego. Specjalnie zamówione w tym celu eseje dostarczają wiedzy o historycznych i społeczno-kulturowych kontekstach projektu, a materiał wizualny zawarty w książce ukazuje zarówno spektakl operowy, jak i haitańską wyprawę artystów i towarzyszącego im zespołu.
