Pokora

Polski pisarz i publicysta, Szczepan Lech Twardoch, w swoim dorobku artystycznym ma powieści i zbiory opowiadań, dzienniki, eseje, poradniki i opowiadania. Pośród pierwszych z wymienionych widnieje taki tytuł, jak "Pokora". Epicka opowieść o rewolucji, wojnie i miłości.

Książka "Pokora"

Jest listopad roku 1918. Stary świat się skończył, a nowy - jeszcze nie nastał. Majaczył gdzieś, w okopach I wojny światowej. To był dziwny i wyjątkowo trudny czas. Czas pomiędzy. Równie pomiędzy był sam bohater "Pokory" - Alois Pokora. Zgodnie z zamysłem Twardocha staje się on narratorem powieści złożonej w listach do ukochanej - tajemniczej Agnes.

Co to właściwie, w tym kontekście, oznacza "być pomiędzy"$406 Chociażby to, że Alois pokornie miota się i szuka własnego ja. W rozbitym świecie, w potłuczonych wartościach, w nowym, rodzącym się w bólach świecie.

Szczepan Twardoch "Pokora"

W książce "Pokora" Twardoch zastosowuje niemal filmowy montaż scen. Kilka pełnych dynamiki ujęć, przeplecionych narracją i wpisaną w nie dywagacją. Następnie wielkie bum - tak dosłownie, jak i w przenośni. Świat przedstawiony poznajemy oczami Aloisa. Zobaczymy więc tyle, ile widzi on sam.

Przedstawiona tu historia, to historia człowieka uwikłanego w zależności. Zależności awansu społecznego i wątku kolonizatorskiego, konstruowania tożsamości, a także o odwiecznej walce większości z mniejszościami.

Twardoch tak doskonale skonstruował tę powieść, że nie ma nawet cienia możliwości, by pozostawiła czytelnika bez refleksji. Ta wpisana jest wręcz w kolejne karty "Pokory". "Wobec nieznanego bezbronny staje się nawet najdzielniejszy wojownik" - przeczytamy na jednej ze stron historii, którą warto poznać.