Najlepsze z najlepszych. Barwne i przewrotne.
Zbior zawiera dziesiec opowiadan Andrzeja SAPKOWSKIEGO pisanych w roznych okresach zycia i poruszajacych tematy czasem bardzo od siebie odlegle. Jest wiec i klasyczna fantasy, i SF, i political fiction, a groza bywa rozladowywana przez zart badz literacka aluzje. Wszystkie z nich poprzedzone zostaly przedmowami, w ktorych SAPKOWSKI dowcipnie opisal tajniki swojego warsztatu i okolicznosci, w jakich owe opowiadania powstawaly. Tom zatytulowalismy: MALADIE, bo jak sam Autor twierdzi: "Maladie" jest moim ulubionym opowiadaniem. Jest i juz.
SAPKOWSKI ma fenomenalny dar narracji, wymyslania sensacyjnych wydarzen, tworzenia sugestywnego nastroju. Tudziez blyskotliwe, z lekka cyniczne poczucie humoru: trzezwiace, pozwalajace tropic mniej lub bardziej zakamuflowane kpinki, odniesienia i cytaty. "Polityka"
Swietnie sie go czyta, znakomicie potrafi zawrocic w glowie wartka akcja, blyskotliwymi dialogami i niewymuszonym humorem. "Playboy"
Wdzieczna zabawe archaizmami doprowadzil do perfekcji, a w dziedzinie dialogow nie ma dzis nikogo, kto moglby sie z nim rownac. "Newsweek"
To mieszanka czystej fantasy, cierpkiego humoru i intelektualnego dyskursu. "Time"
Andrzej SAPKOWSKI o "Maladie":
Opowiadanie powstalo w wyniku fascynacji mitem arturianskim i jest klasycznym przykladem tzw. retellingu, podgatunku fantasy, polegajacego na odmiennym spojrzeniu na klasyczna basn, legende lub mit. "Maladie" ukazalo sie drukiem w "Nowej Fantastyce" w grudniu 1992. Nim sie ukazalo, odlezalo na redaktorskim biurku rowny rok. Plotka glosi, ze redaktor mial z tekstem zagwozdke - nie wiedzial, co to, do jakiej konwencji to zakwalifikowac. Ani to SF, ani to fantasy - bo ani w tym smokow, ani elfow, ani Conana, ani wiedzmina...
