Rozprawa tworzy istotny poznawczo i interpretacyjnie obraz inspiracji historycznej w literaturze proponuje nowe spojrzenie na tradycyjne ujmowane zagadnienie powieści historycznej zmieniając przy tym zasadniczo punkt widzenia ale nie unieważniając innych możliwych interpretacji tej problematyki. Została napisana kompetentnie z dużą dyscypliną wewnętrzną wymaga od czytelnika ciągłej uwagi koncentracji i refleksji nad proponowanymi kierunkami interpretacji. Świadczy przede wszystkim o rozległym oczytaniu badaczki nie tylko w literaturze pięknej prozie historycznej ale również w rozległej lekturze teoretycznej dotyczącej m. in. współczesnej metodologii badań historycznych zwłaszcza nowych prądów narratologicznych. Imponująca erudycja została poświadczona obszerną i umiejętnie wyzyskaną w pracy bibliografią przedmiotową i podmiotową.
