Pan Tadeusz przetłumaczony został na język szwedzki trzy razy: przez Alfreda Jensena w roku 1898, przez Ellen Wester w roku 1926 oraz przez Lennarta Kjellberga w 1987 roku. W okresie niemal stu lat polska epopeja narodowa doczekała się w tak niewielkim kraju jak Szwecja trzech różnych przekładów. Fakt ten zmusza do refleksji i zastanowienia: co spowodowało, że zderzenie polskiego kodu literackiego z kodem literatury szwedzkiej przyniosło w rezultacie trzy tłumaczenia Pana Tadeusza Dlaczego szwedzcy tłumacze, a są to przecież rodowici Szwedzi, sięgali po polski poemat Jakie strategie stosowali w przekładzie polskiej epopei, utworu głęboko zanurzonego w polskiej kulturze Jak odczytywali i interpretowali Pana Tadeusza W jaki sposób poemat został przyjęty przez szwedzkich czytelników Książka ta jest próbą odpowiedzenia na niektóre z tych pytań, przy jednoczesnym przesunięciu centrum zainteresowań na problemy tłumaczeniowe.
