O dramacie poetyckim, jego istocie i wyróżnikach, dyskutowano i pisano wiele. Przede wszystkim stawiano pytania, czy powinien być rozpatrywany w kontekście wyznaczników gatunkowych, czy może raczej historycznoliterackich, będąc każdorazowo zjawiskiem powstającym w określonym czasie i miejscu, zwykle w momentach batalii o nowy teatr. Wychodząc od klasycznych rozpoznań Ireny Sławińskiej, sformułowanych w szkicu Ku definicji dramatu poetyckiego, a jednocześnie oczekując nowego spojrzenia i konfrontacji ze współczesnymi ujęciami metodologicznymi i przemianami form dramatycznych, zaproponowaliśmy wielopłaszczyznową refleksję, obejmującą zarówno tradycję, jak i współczesność oraz perspektywy dramatu poetyckiego w szerokim rozumieniu tego pojęcia. Jak słusznie zauważyła wspomniana Sławińska "dramat poetycki był zawsze raczej zawołaniem bojowym niż określoną kategorią gatunkową", zatem "zjawiał się zawsze w aurze walki o teatr".
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
