Książka Ewy Nasalskiej poświęcona jest omówieniu i analizie polsko-niemieckich dyskursów edukacyjnych oraz kwestii świadomości historycznej młodzieży obu tych narodów. Jej przedmiotem nie jest więc historia stosunków polsko-niemieckich, lecz obrazy tej historii, mechanizmy ich formowania i transmisji. Zawarta w książce analiza materiałów edukacyjnych, w szczególności podręczników do nauczania historii, ukazuje ideologicznie uwarunkowaną selektywność obrazów przeszłości. Ważny wątek pracy stanowi odtworzenie wzajemnych wizerunków Polaków i Niemców, zawartych we współczesnych podręcznikach historii stosowanych w obu państwach. Nie ma w literaturze polskiej takiej książki.
Ukazuje potęgę stereotypów, ale i owocny trud ich przezwyciężania dzięki wysiłkom naukowców i rządów.
