Zakończenie II wojny światowej spowodowało, że kontynent europejski stał się obszarem rywalizacji między państwami: "demokracji ludowej" oraz "demokratycznymi". Główne role w tym pojedynku odgrywały dwa supermocarstwa - Stany Zjednoczone Ameryki Północnej i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Każde z nich posiadało odmienną wizję, dotyczącą budowy nowego ładu światowego. W efekcie czego stosunki w Europie przybrały charakter dwubiegunowy - bipolarny, w ramach których funkcjonowały dwa przeciwstawne bloki polityczno-militarne:
Pakt Północnoatlantycki i Układ Warszawski. Etap ten określany jest mianem zimnej wojny. Spowodował on, że Europa znalazła się w cieniu zagrożenia, które mogło doprowadzić do globalnego konfliktu zbrojnego z użyciem broni jądrowej.
