Nowoczesne, obywatelskie społeczeństwa chcą partycypować w zarządzaniu swoimi sprawami. W XX wieku warunkiem demokracji i nowoczesnego państwa stał się udział czynnika społecznego w sprawach publicznych. Formy samoorganizacji obywatelskiej są różne, od uproszczonych stowarzyszeń, przez fundacje i spółdzielnie, po samorządy specjalne (społeczne). Niniejsze opracowanie stanowi kompleksową charakterystykę sektora społecznego w Polsce.
Publikacja powstała we współpracy z Instytutem Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
