Nie ma takiego szamba, z ktorego nie mozna sie wydostac!
,,Uzaleznieni to wcale nie sa najczesciej ci, ktorzy pija jabole, zule z opuchnietymi, ogorzalymi twarzami. Ten fajny pan dyrektor czy kierownik jakiejs firmy, prezes czy aktor, prawnik czy lekarz pieknie rano wypachniony, ubrany, uczesany, ktory pije wodke, wykwintna whisky albo bardzo drogie wino, moze byc tak samo uzalezniony. Po prostu jemu sie jeszcze zycie uklada, jeszcze troche daje sobie rade. Tyle ze dzis bardziej jakby trwa w zyciu, niz naprawde zyje".
Artur Nowak i Marek Sekielski w tej szczerej do bolu ksiazce rozmawiaja o wlasnym ,,trwaniu w zyciu" - uzaleznieniach, ktore doprowadzily ich na skraj przepasci, gdzie juz nic sie nie liczy: ani rodzina, ani praca, ani przyszlosc. Liczy sie jedno - zdobyc alkohol i sie napic. I rownie szczerze opowiadaja o swoim leczeniu, mozolnej i kretej drodze prowadzacej do tego, zeby zyc naprawde.
To rozmowa, ktora czasami kluje prosto w serce. Ale tez przynosi nadzieje.
