Celem książki jest przedstawienie lwowskiej szkoły matematycznej lat 1920`1940, a dokładniej: okoliczności czasu i miejsca, jej mistrzów i adeptów, ważniejszych osiągnięć i cech charakterystycznych, a także próba oceny wpływu, jaki wywarła ona na matematykę w Polsce i na świecie. Dla lepszej realizacji tego celu książka jest podzielona na siedem części, a części na rozdziały. Pięć pierwszych części opisuje szkołę, a dwie ostatnie stanowią ich uzupełnienie. Dokładniej, część pierwsza przedstawia tło, na którym szkoła się pojawiła, druga i trzecia ` jej rozkwit, czwarta ` dramat zagłady, a piąta ` próbę zrozumienia zjawiska i jego znaczenia.
Część szósta zawiera krótkie biogramy matematyków związanych ze Lwowem i aktywnych w swoim lwowskim okresie. Część siódmą i ostatnią stanowi bibliografia podzielona na trzy części: w części A wyszczególnione są prace matematyczne matematyków lwowskich, cytowane w głównym tekście (nie są to więc wszystkie ich prace), w części B ` opracowania, na który. . .
