"Chyba od zawsze marzyliśmy też o tym, aby Podróże stały się sposobem na życie. Żeby już nie trzeba było wybierać. Jednak poznaliśmy, że to cel niesłychanie trudny do osiągnięcia. Ale nie niemożliwy. . . " - napisali Danuta i Tomasz na swojej stronie internetowej.
Więc podróżują. W 2005 wyruszyli na podbój świata, ale ostatecznie "ugrzęźli" na kilka miesięcy w Azji. Wrócili, napisali o tamtej podróży książkę, ale. . . wciąż marzyli o objechaniu całego globu. Po trzech latach spakowali plecaki i wyruszyli znowu.
Z Polski do Turcji, dalej do Nepalu, do Wietnamu, Australii, Nowej Zelandii. . . Jak sami piszą, "to było dziesięć miesięcy ciągłej i fantastycznej przygody, dziesięć miesięcy szkoły pokory i dziesięć miesięcy spełniania marzeń dzień po dniu". Dziesięć miesięcy przemieszczania się autostopem, czasem lokalnymi autobusami czy pociągami. Dziesięć miesięcy spania w namiocie, w zagrzybionych hostelach albo u tubylców. Dziesięć miesięcy żywienia się zupkami z torebki.
Ale przede wszystkim dziesięć miesięcy spotkań z ludźmi, podziwiania niezwykłych widoków, odwiedzania nieprawdopodobnych miejsc. . . Pierwszą część tej podróży opisali w tej książce. Czytając ją, przemierzamy wraz z nimi kolejne kraje, odwiedzamy parki narodowe, trochę pracujemy "na czarno", chłoniemy otaczający świat wszystkimi zmysłami. Szukamy wyjścia z sytuacji, kiedy łódka nam "właśnie odpłynęła" albo kiedy podczas trekkingu w Himalajach rozsypują nam się podeszwy butów. Uruchamiamy pokłady wyobraźni, kiedy najpiękniejsze widoki toną w chmurach lub strugach deszczu.
I powoli, niepostrzeżenie, zaczynamy planować własną podróż. . .
