Dramat romantyczny Zygmunta Krasińskiego napisany w 1833 r. , a wydany w 1835 r. w Paryżu. Początkowo utwór miał nosić tytuł ,,Mąż" i być pierwszą częścią trylogii. Głównym bohaterem ,,Nie-Boskiej komedii" jest Mąż (hrabia Henryk). Pierwsza i druga część utworu przedstawia jego życie osobiste, trzecia i czwarta - jego udział w wydarzeniach społecznych i historycznych.
Mąż bierze ślub z kobietą, którą - jak mu się wydaje - kocha. Czuje się jednak poetą, pragnie tworzyć prawdziwą poezję. Żyje marzeniami, stąd tak łatwo szatanowi opętać jego duszę. Zsyła mu Dziewicę - będącą dla Męża uosobieniem żywej poezji i piękna. Porzuca zrozpaczoną Żonę i rusza z Dziewicą.
Ta niemal doprowadza go do zguby. Ratuje go anioł. Mąż powraca do domu, ale okazuje się, że Żona umiera w szpitalu dla obłąkanych, a syn Orcio jest poetą. Tymczasem wybucha rewolucja, a Mąż - teraz już jako hrabia Henryk - staje na czele arystokracji, przeciw której walczą rewolucjoniści. Henryk wybiera się do ich obozu, aby poznać przeciwnika.
Widzi, że rewolucjoniści to tak naprawdę ludzie, którzy marzą o życiu arystokracji. Chcą pieniędzy, żywności, chcą się bawić. Utwierdza się w przekonaniu, że rewolucjoniści nie proponują żadnych nowych idei. Ostatecznie Henryk ginie na polu walki.
