44 sonety brynowskie są wspaniałym zwieńczeniem twórczości śląskiego poety. Dojrzałe, przemyślane, wycyzelowane w każdym najdrobniejszym szczególe są tyleż osobiste co uniwersalne. Wynika to ze strategii pisarskiej poety, z jego dbałości o słowo, o rytm i rym, z wrażliwości na dźwiękową stronę wiersza. Jego znakomity warsztat pisarski kształtował się od wczesnej młodości, szczególnie w trakcie studiów polonistycznych u Kazimierza Wyki.
(ze wstępu)
Tomik jest ilustowany obrazami Jerzego Dudy-Gracza
"Rzadko się zdarza tonacja tak dramatyczna i jednocześnie pełna ludzkiego ciepła w poezji współczesnej".
JAN PIESZCZACHOWICZ
"Poetyckie rzemiosło Tadeusza Kijonki jest (...) najwyższej próby. Pomysł, wykonanie, brzmienie, konsekwencja - wszystko świetne".
MARIAN GRZEŚCZAK
"Bardzo konsekwentna, organiczna, samorodna wizja poetycka, bardzo sugestywny rodzaj poetyckiej realizacji".
KRZYSZTOF MĘTRAK
"(...) Poezja Tadeusza Kijonki jest rozpoznawalna od razu i ustawia się na jednym z najwyższych miejsc współczesnej poezji polskiej".
MARIAN KISIEL
